سال ۲۰۱۱ میلادی سال سقوط زنجیره‌ای دیکتاتورها بود. اما هنوز در بسیاری کشورهای جهان، حاکمانی وجود دارند که به خودکامگی ادامه می‌دهند. تایمز مالی آلمان به معرفی ۷ چهره پرداخته که پایان قدرت‌‌شان در سال پیش رو ، نامحتمل نیست
عمر البشیر، جانی احتمالی
او نخستین رییس جمهور جهان است که در زمان قدرت خود از سوی دادگاه کیفری لاهه حکم جلب دریافت کرده است. اتهام او نسل‌کشی در دارفور است، جایی که صدها هزار نفر جان خود را در نزاع‌های قومی از دست داده‌اند. بیشتر قربانیان مانند خود بشیر و حامیان او، مسلمان هستند اما در میان آنها هزاران نفر از رنگین‌پوستان قبایل سودان نیز به چشم می‌خورند که سیاه آفریقایی و غیرعرب محسوب می‌شوند
حکم جلب بین‌المللی بشیر موجب شده که او از سفر به بسیاری مناطق محروم باشد. دستکم صد کشور جهان متعهد شده‌اند که وی را در صورت ورود به خاک خود تحویل دادگاه لاهه دهند. تایمز مالی آلمان نوشته که کشورهای همسایه چون کنیا یا چاد جرات بازداشت یا تحویل او را ندارند، اما این نیز ممکن است که هواپیمای بشیر به مقصد کشور دوست چین، نقص فنی پیدا کرده یا نیاز به سوخت داشته باشد. در این صورت او در هر کجا که فرود بیاید، از اریکه قدرت سقوط کرده است
نظربایف، منبع انرژی سخت‌سر
آمریکا و کشورهای اروپایی تا مدت‌ها عقیده داشتند که نورسلطان نظربایف مردی است که می‌توان با او به گفت‌وگو پرداخت. آنها رییس جمهور قزاقستان را "مستبدی میانه‌رو" می‌شناختند. قزاقستان در سال ۲۰۱۰ ریاست "سازمان سازمان امنیت و همکاری‌اروپا" را به دست آورد و این ناظران را امیدوار کرد که این کشور به هنجارهای غربی نزدیک‌‌‌‌تر شود
اما این امیدی عبث بود. نظربایف در انتخابات ریاست جمهوری در آوریل سال ۲۰۱۱ دوباره رییس جمهور شد و در ماه دسامبر همین سال نیز تظاهرات کارگران صنعت نفت در غرب قزاقستان را سرکوب کرد که خواهان افزایش دستمزد بودند. دستکم ۱۶ نفر در خشونت‌های دولتی کشته شدند.
تایمز مالی آلمان نوشته که نظربایف نیز از احتمال سقوط در سال ۲۰۱۲ در امان نیست